| RODZAJ | Dzięgiel |
| GATUNEK | leśny |
| RODZINA | Selerowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Angelica sylvestris |
| WYSTĘPOWANIE | Gatunek eurosyberyjski. W Polsce pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. |
| STATUS | Gatunek rodzimy. |
| KOLOR | biały |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5 |
| ŁODYGA | Obła, dęta, z białawym nalotem.
|
| LIŚCIE | 2-3 krotnie pierzaste, dolne do 50 cm długości, pochwy rozdęte.
|
| OPIS | Kwiaty w baldachach 15-30 szypułkowych, pokryw brak. Pokrywki z wielu podsadek. Baldach złożony z kulistych baldaszków.
|
| SIEDLISKO | Lasy liściaste, zarośla, mokre łąki, przydroża i brzegi wód. |
| OKRES KWITNIENIA | lipiec - wrzesień |
| WYSOKOŚĆ | 50 - 150 cm |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Korzeń zawiera olejki eteryczne, związki acetylenowe, gorycze. Był używany jako środek uspokajający i regulujący trawienie. |
| UWAGI | Gatunki podobne:
Starodub łąkowy rosnący na takich samych siedliskach. Gatunki te różnią się nieco morfologią liści (u staroduba odcinki dolnych liści odginają się wyraźnie w dół), ząbkowaniem działek kielicha i bruzdkowaniem łodygi (starodub ma silniej bruzdkowaną). |
 |
