| RODZAJ | Ciemiężyca |
| GATUNEK | zielona |
| RODZINA | Melantkowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Veratrum lobelianum |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w miejscach wilgotnych na całej półkuli północnej. |
| STATUS | Gatunek rodzimy. |
| KOLOR | zielony |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | wiele |
| ŁODYGA | Gruba i nierozgałęziona. Roślina okazała, choć w miejscach zacienionych i lesie nie przekracza często 20-30 cm.
|
| LIŚCIE | Skrętoległe. Duże, eliptyczne, podobne do liści goryczki kropkowanej, pofałdowane wzdłużnie, o wyraźnym podłużnym unerwieniu.
Z górnej strony liście są nagie, na spodniej stronie kędzierzawo owłosione krótkimi włoskami.
|
| OPIS | Kwiaty obupłciowe (trafiają się jednak kwiaty męskie), żółtozielone, zebrane na szczycie łodygi w wiechę. Okwiat składa się z 6 działek nie zróżnicowanych na koronę i kielich. Pręciki w liczbie 6, z dużymi żółtymi, nerkowatego kształtu pylnikami, słupek trójszyjkowy.
Szypułki kwiatów krótsze od przysadek.
|
| SIEDLISKO | Rośnie na halach górskich, w ziołoroślach, na piargach, w wolnych miejscach wśród kosówki, zawsze jednak w miejscach wystarczająco wilgotnych. W niższych położeniach zwykle w pobliżu cieków wodnych. Jest stosunkowo pospolita w wyższych położeniach Sudetów i Karpat. |
| OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
| WYSOKOŚĆ | 30 - 150 cm |
| WŁASNOŚCI TRUJĄCE | Zawiera weratrynę.
|
| Ochrona gatunkowa | chroniona |
 |
