Menu

Strona główna

Kwiaty

Trawy i turzyce

Mchy i porosty

Paprotniki

Krzewy i drzewa

Rośliny trujące

Rośliny lecznicze

Rośliny  chronione

Spis alfabetyczny

Rośliny obce

Budowa roślin

Linki

Wyszukiwarka

Historia roślin

Ciekawostki

Rośliny w kuchni

Wyślij maila do autora strony Zapraszam do Księgi Gości

W celu powiększenia kliknij w miniaturę.

RODZAJ	Ciemiężyca
GATUNEK	czarna
RODZINA	Melantkowate
NAZWA ŁACIŃSKA	Veratrum nigrum
WYSTĘPOWANIE	W Polsce występuje na Roztoczu.
STATUS	Gatunek rodzimy.
KOLOR	czerwony
ILOŚĆ PŁATKÓW	wiele
ŁODYGA	Mocna, stosunkowo gruba, wzniesiona i górą owłosiona.
LIŚCIE	Dolne szerokoeliptyczne i krótko zaostrzone, zwężające się u nasady i całobrzegie, górne równowąskolancetowate. Wszystkie liście nagie.
OPIS	Kwiatostan w kształcie wiechy, owłosiony. Boczne gałązki o długości 3 - 5 cm. Czerwonobrunatne kwiaty składają się z podłużnie eliptycznych, tępo zakończonych działek okwiatu o długości ok. 5 mm. Płatków korony - 6. Słupki zawierają po 8 - 16 zalążków.
SIEDLISKO	Suche i widne lasy na Roztoczu.
OKRES KWITNIENIA	Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ	60 - 130 cm
WŁASNOŚCI TRUJĄCE	Cała roślina zawiera liczne toksyczne alkaloidy, takie, jak: jerwina, germina, germitryna, pseudojerwina, rubijerwina, weratralbina, protoweryna, protoweratryna, cerwina, germeryna, weratryna, weratrydyna, oraz gorzki glikozyd - kwas chelidonowy. Powodują one podrażnienie błony śluzowej żołądka i układu oddechowego, silne kichanie, kaszel, ślinotok, łzawienie, nudności, wymioty, biegunkę. Większe dawki powodują skutki podobne jak tojad mocny - skurcze mięśni brzucha i krtani, zaburzenia koordynacji ruchów i uszkodzenie mięśnia sercowego. Nektar i pyłek jest trujący dla pszczół.
Ochrona gatunkowa	chroniona

Powrót