RODZAJ | Konitrut |
GATUNEK | błotny |
RODZINA | Babkowate |
NAZWA ŁACIŃSKA | Gratiola officinalis |
WYSTĘPOWANIE | Zasięg gatunku obejmuje Europę południową, środkową i wschodnią, rejon Kaukazu i Azji środkowej. W Polsce gatunek dość rzadki zarówno na niżu jak i w niższych położeniach górskich. |
STATUS | Gatunek rodzimy. |
KOLOR | biały |
ILOŚĆ PŁATKÓW | grzbieciste |
ŁODYGA | Dęta, w górze czterokanciasta, w dole obła, wzniesiona, naga, pojedyncza lub gałęzista. Pod ziemią pełzające
kłącze wytwarzające rozłogi.
|
LIŚCIE | Ulistnienie nakrzyżległe, lancetowate, w górze na brzegu odlegle piłkowane, u nasady wpół obejmujące łodygę;
gruczołowato kropkowane. Liście zaostrzone, z 3 nerwami.
|
OPIS | Kwiaty wyrastają pojedynczo w kątach liści na szypułkach krótszych od przysadek. Są białe, jasnoróżowe, czerwonawo nabiegłe,
z żółtą, długą rurką, w górze brunatnawą, wewnątrz owłosioną. Korona wargowa. Kielich o działkach lancetowatych,
ogruczolonych, pręciki 4, w tym 2 zwykłe i 2 pręciki nitkowate.
|
SIEDLISKO | Rośnie w miejscach wilgotnych - na łąkach, bagnach, przy rowach i na brzegach wód stojących lub wolno płynących. |
OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - październik. |
WYSOKOŚĆ | 10 - 20 cm |
WŁASNOŚCI TRUJĄCE | Zawiera glikozyd gracjolinę działającą hemolitycznie, tj. rozpuszczającą czerwone krwinki, co wywołuje ostre
zapalenie śluzówki żołądka i jelit u koni.
|
 |