| RODZAJ | Ruta |
| GATUNEK | zwyczajna |
| RODZINA | Rutowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Ruta graveolens |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z południowo-wschodniej i wschodniej Europy, rozprzestrzeniła się na afrykańskim wybrzeżu Morza Śródziemnego,
obecnie uprawiana jest w wielu krajach europejskich, w tym również w Polsce. |
| STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
| KOLOR | żółty |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5 |
| ŁODYGA | Wzniesiona, o wysokości do 1 m, zwykle pojedyncza, nie owłosiona, sinozielona, dołem drewniejąca. |
| LIŚCIE | Podwójnie lub potrójnie pierzastosieczne, o podługowatych odcinkach, przy czym odcinek szczytowy jest odwrotnie jajowaty. |
| OPIS | Kwiaty obupłciowe, promieniste, zebrane w wiechowate kwiatostany, wyrastające w kątach górnych liści. Kwiaty boczne są czterokrotne,
a szczytowe pięciokrotne. Płatki korony żółte, na szczycie wgłębione. Owocem wielonasienna torebka z trójkanciastymi,
ciemnobrązowymi nasionami. |
| SIEDLISKO | Jest mrozoodporna. Najlepiej rośnie na lekko zasadowej i przepuszczalnej glebie oraz na słonecznym stanowisku. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - sierpień. |
| WYSOKOŚĆ | 80 - 100 cm. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Działanie: rozkurczowe na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych oraz układu moczowego. |
 |
