RODZAJ | Len |
GATUNEK | zwyczajny |
RODZINA | Lnowate |
NAZWA ŁACIŃSKA | Linum usitatissimum |
WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Bliskiego Wschodu. W Polsce jest rośliną uprawną, czasami dziczeje. |
STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
KOLOR | niebieski |
ILOŚĆ PŁATKÓW | 5 |
ŁODYGA | Wzniesiona, prosta, cienka, naga, górą rozgałęziająca się. |
LIŚCIE | Skrętoległe, lancetowate, zaostrzone, 3 - 5 nerwowe i bez gruczołów u nasady. |
OPIS | Działki kielicha 3-5 nerwowe, ich krawędzie zaostrzone i delikatnie ząbkowane. Kielich 2-3 razy krótszy od korony.
Niebieskie (czasami białe) płatki korony o długości ok. 2,5 cm.
Owocem są torebki nasienne, pięciokomorowe, na szypułkach 2 - 5 razy dłuższych od owocu.
Zawierają od 10 do 12 spłaszczonych oleistych nasion. |
SIEDLISKO | Jest starą rośliną użytkową uprawianą od kilku tysięcy lat na włókno. |
OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - lipiec. |
WYSOKOŚĆ | 30 - 90 cm. |
WŁASNOŚCI LECZNICZE | Surowcem są nasiona, tzw. siemię lniane. |
 |