| RODZAJ | Len |
| GATUNEK | zwyczajny |
| RODZINA | Lnowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Linum usitatissimum |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Bliskiego Wschodu. W Polsce jest rośliną uprawną, czasami dziczeje. |
| STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
| KOLOR | niebieski |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5 |
| ŁODYGA | Wzniesiona, prosta, cienka, naga, górą rozgałęziająca się. |
| LIŚCIE | Skrętoległe, lancetowate, zaostrzone, 3 - 5 nerwowe i bez gruczołów u nasady. |
| OPIS | Działki kielicha 3-5 nerwowe, ich krawędzie zaostrzone i delikatnie ząbkowane. Kielich 2-3 razy krótszy od korony.
Niebieskie (czasami białe) płatki korony o długości ok. 2,5 cm.
Owocem są torebki nasienne, pięciokomorowe, na szypułkach 2 - 5 razy dłuższych od owocu.
Zawierają od 10 do 12 spłaszczonych oleistych nasion. |
| SIEDLISKO | Jest starą rośliną użytkową uprawianą od kilku tysięcy lat na włókno. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - lipiec. |
| WYSOKOŚĆ | 30 - 90 cm. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Surowcem są nasiona, tzw. siemię lniane. |
 |
