RODZAJ | Jodła |
GATUNEK | olbrzymia |
RODZINA | Sosnowate |
NAZWA ŁACIŃSKA | Abies grandis |
WYSTĘPOWANIE | Występuje naturalnie w zachodniej części Ameryki Północnej. |
STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
POKRÓJ | W Polsce drzewo dorasta do 30 m wysokości, a w ojczyźnie nawet do 100 m. Korona jest regularna i wąskostożkowa. |
LIŚCIE | Igły są wyjątkowo regularnie, płasko i grzebieniasto rozłożone tak jak u jodły pospolitej, ale długie, w dolnej warstwie do 6-8 cm długości, w górnych znacznie krótsze. Są błyszczące i ciemnozielone. Na szczycie z reguły są wycięte z wyraźną bruzdką od góry biegnącą wzdłuż całej igły, od spodu z białawymi paskami. |
KWIATY | |
OWOCE | Szyszki żeńskie umieszczone są tylko w strefie wierzchołka, w stosunku do wysokości drzewa są dość małe, 6-8 cm długości, w kolorze brunatnym. Łuski są wypierające ukryte. |
OPIS | Pędy są dość cienkie. Mają oliwkowozieloną barwę. Są gęsto i równomiernie omszone, ale zazwyczaj szybko nagie. Pączki są pokryte żywicą. Są małe i zaokrąglone. |
SIEDLISKO | W Polsce sadzona głównie w lasach i w parkach, zwłaszcza na zachodzie kraju. |
OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
 |