| RODZAJ | Jodła |
| GATUNEK | olbrzymia |
| RODZINA | Sosnowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Abies grandis |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje naturalnie w zachodniej części Ameryki Północnej. |
| STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
| POKRÓJ | W Polsce drzewo dorasta do 30 m wysokości, a w ojczyźnie nawet do 100 m. Korona jest regularna i wąskostożkowa. |
| LIŚCIE | Igły są wyjątkowo regularnie, płasko i grzebieniasto rozłożone tak jak u jodły pospolitej, ale długie, w dolnej warstwie do 6-8 cm długości, w górnych znacznie krótsze. Są błyszczące i ciemnozielone. Na szczycie z reguły są wycięte z wyraźną bruzdką od góry biegnącą wzdłuż całej igły, od spodu z białawymi paskami. |
| KWIATY | |
| OWOCE | Szyszki żeńskie umieszczone są tylko w strefie wierzchołka, w stosunku do wysokości drzewa są dość małe, 6-8 cm długości, w kolorze brunatnym. Łuski są wypierające ukryte. |
| OPIS | Pędy są dość cienkie. Mają oliwkowozieloną barwę. Są gęsto i równomiernie omszone, ale zazwyczaj szybko nagie. Pączki są pokryte żywicą. Są małe i zaokrąglone. |
| SIEDLISKO | W Polsce sadzona głównie w lasach i w parkach, zwłaszcza na zachodzie kraju. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
 |
