RODZAJ | Sosna |
GATUNEK | czarna |
RODZINA | Sosnowate |
NAZWA ŁACIŃSKA | Pinus nigra |
WYSTĘPOWANIE | Sosna czarna występuje na terenie południowej Europy i Azji Mniejszej. |
STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
POKRÓJ | Drzewo iglaste o stożkowatej i smukłej koronie, która u starszych drzew staje się bardziej płaska i nieregularna. Pień przebiega prosto, dorosłe drzewo osiąga wysokość do 50 m. Wzrost średnio-szybki. |
LIŚCIE | Igły w pęczkach po 2, spłaszczone, sztywne, ciemnozielone i spiczaste, długości 4-18 cm, grubości 1-2 mm, dłuższe, grubsze i bardziej sztywne niż u sosny pospolitej. |
KWIATY | Rozdzielnopłciowe, rozmieszczone jednopiennie, wiatropylne, zebrane w szyszeczki. Męskie szyszki są żółte, małe i podłużne, wyrastają kępkami u podnóża młodych pędów. Żeńskie początkowo kuliste, żółte do czerwonawych, rosną pojedynczo lub po dwie, trzy wokół gałęzi. |
OWOCE | Dojrzewające szyszki stają się symetryczne, jajowate, niedojrzałe są ciemnozielone, potem w kolorze ochry. Osiągają maksymalnie 8 cm długości. Łuski zaokrąglone, z krótkim, znikomym kolcem, wewnątrz szyszki prawie czarne. |
OPIS | Kora o barwie ciemnobrązowej w zagłębieniach po szarobrązową z wierzchu, bruzdowata, podzielona na płytki o prawie kwadratowym kształciej, (gałęzie jak gdyby pokryte warstewką smoły) w młodości często z charakterystycznymi, haczykowato odstającymi końcami łusek.
Korzeń palowy z głębokimi korzeniami bocznymi. |
SIEDLISKO | W Polsce gdzie niegdzie wprowadzana sztucznie do drzewostanów sosny zwyczajnej, a także jako drzewo ozdobne w parkach i ogrodach. |
OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
 |