RODZAJ | Jodła |
GATUNEK | kaukaska |
RODZINA | Sosnowate |
NAZWA ŁACIŃSKA | Abies nordmanniana |
WYSTĘPOWANIE | Występuje w Zachodniej Azji, na górach Kaukazu - w Turcji, Gruzji i Rosji. |
STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
POKRÓJ | Drzewo wysokości 25-30 m, początkowo z koroną wąską, stożkowatą, z wiekiem coraz bardziej kolumnową, ze spiczastym wierzchołkiem. Gałęzie w środkowej części korony rosną poziomo i są dość gęsto osadzone, górne gałęzie mniej wyraźnie skierowane ku górze, niż u jodły pospolitej. |
LIŚCIE | Szpilki o długości 2-3 cm są z przodu lekko wycięte, równowąskie, wyraźnie bruzdkowane, z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, pod spodem - z dwoma białymi paskami szparek. Osadzone dwurzędowo na gałązkach bardzo gęsto, skierowane nieco ku przodowi. Roztarte - wydzielają owocowy zapach. |
KWIATY | Kwiaty męskie z żółtymi pylnikami. Kwiaty żeńskie zebrane w wielołuskowe, wyprostowane szyszki. |
OWOCE | Szyszki żeńskie są umieszczone tylko w strefie wierzchołka starszych drzew. W stanie dojrzałym mają długość około 15 cm, są cylindryczne, początkowo bladozielone, w końcu brunatnawe. |
OPIS | Kora początkowo gładka, matowoszara, dopiero u starych drzew prostokątnie popękana lub podzielona na płytki. |
SIEDLISKO | Coraz powszechniej uprawiana w lasach lub sadzona jako drzewo parkowe także w rejonach Europy. |
OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
UWAGI | Inne nazwy: jodła Nordmana.
Sprzedawana często jako drzewko bożonarodzeniowe. |
 |