| RODZAJ | Żywotnik |
| GATUNEK | wschodni |
| RODZINA | Cyprysowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Platycladus orientalis |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Korei, Mandżurii oraz na północnych obszarach Chin. Uprawiany w Japonii, także w Europie, głównie w rejonie Morza Czarnego i Śródziemnego. |
| STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
| POKRÓJ | Wolno rosnące, niewielkie drzewa lub duże krzewy o regularnym, jajowatym pokroju. Osiąga 8-10 m wysokości, najczęściej wytwarza kilka pni. |
| LIŚCIE | Łuskowate, jednakowe po obu stronach, soczysto zielone, wąskie, długości 2-4 mm, przylegające do pędów. Są delikatniejsze i drobniejsze niż u przedstawicieli żywotnika. Zimą często brunatnieją. |
| KWIATY | |
| OWOCE | Szyszki. Młode zielone do niebieskawych, mięsiste. Osiągają 15-25 mm długości. Dojrzewają po 8 miesiącach od zapylenia, brązowieją. Łuski grube, rogowato zgięte, najczęściej jest ich 6-12. |
| OPIS | Pędy skierowane ku górze, o wachlarzowatych rozgałęzieniach gęsto ustawionych w jednej płaszczyźnie. |
| SIEDLISKO | Preferuje dobrze nasłonecznione i osłonięte miejsca o dużej wilgotności powietrza. Wytrzymały na suszę, wrażliwy na mrozy, wymaga okrywania na zimę. Dobrze rośnie na glebach wilgotnych, Zasobnych w wapń. Wymaga stanowisk osłoniętych od wiatru. |
| OKRES KWITNIENIA | |
| WŁASNOŚCI TRUJĄCE | Zawiera trujące tujony. Zewnętrznie działa drażniąco na skórę; wewnętrznie wywołuje drgawki i degeneracyjne zmiany w wątrobie i nerkach, krwawienia ze śluzówki żołądka. |
| UWAGI | Pierwotnie gatunek ten zaliczany był do rodzaju żywotnik pod nazwą Thuja orientalis ( żywotnik wschodni) lecz obecnie został wyodrębniony we własnym jednogatunkowym rodzaju Platycladus (biota) z powodu różnic morfologicznych. |
 |
