RODZAJ | Amorfa |
GATUNEK | drzewiasta |
RODZINA | Bobowate |
NAZWA ŁACIŃSKA | Amorpha fruticosa |
WYSTĘPOWANIE | Pochodzi ze wschodniej części USA, skąd wzdłuż rzek rozprzestrzeniła się na niemal całe Stany Zjednoczone i na południową część Kanady, rozprzestrzenia się również w Europie i w Azji. Do Europy została sprowadzona w XVIII wieku w celach komercyjnych i z czasem naturalizowała się w wielu krajach. W Polsce obecna od 1806 roku, ma status rośliny uprawnej. |
STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
POKRÓJ | Wyprostowany, słabo rozgałęziony krzew, wysokości do 6 m. |
LIŚCIE | Skrętoległe, długość do 30 cm, nieparzystopierzaste, złożone z 11-25 listków jajowatych lub eliptycznych, całobrzegich. |
KWIATY | O nieprzyjemnym zapachu, drobne, obupłciowe, purpurowofioletowe z żółtymi pylnikami, zebrane w gęste, wyprostowane grona skupione po kilka na końcach pędów. |
OWOCE | Jednonasienny, niepękający strąk. |
OPIS | Pędy, zwłaszcza młode, czerwononabiegłe. Głęboki, silny system korzeniowy. |
SIEDLISKO | Rośnie wzdłuż rzek i strumieni, na brzegach stawów, jezior, na terenach bagnistych i na naturalnych rozlewiskach rzecznych. Ma małe wymagania glebowe, rośnie dobrze nawet na suchych, piaszczystych i kamienistych terenach. Jest rośliną światłolubną, odporną na silny wiatr i suszę. Mrozoodporna, dobrze znosi zasolenie. |
OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - sierpień. |
UWAGI | Inne nazwy: amorfa zwyczajna, indygowiec zwyczajny. |
 |