| RODZAJ | Berberys |
| GATUNEK | Thunberga |
| RODZINA | Berberysowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Berberis thunbergii |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Japonii. W Polsce nie występuje w środowisku naturalnym, jest uprawiany jako roślina ozdobna w wielu odmianach. |
| STATUS | Gatunek obcy. W Polsce uprawiany. |
| POKRÓJ | Silnie rozgałęziający się, ciernisty i gęsty krzew, osiągający wysokość do 1,5 m. Ma pokrój różny u różnych odmian. |
| LIŚCIE | Liście całobrzegie, owalne, opadające na zimę. Zależnie od odmiany mogą mieć kolor zielony, żółty, czerwony (istnieje wiele odmian o całej gamie pośrednich kolorów). Jesienią przed opadnięciem liście przebarwiają się na różne odcienie koloru żółtego, pomarańczowego, czerwonego. |
| KWIATY | Drobne, żółte kwiaty w gronach, przyjemnie pachnące. Pręciki i słupki dojrzewają równocześnie. Kwiaty nie są głównym elementem ozdobnym berberysu, jednak w okresie kwitnienia roślina jest jeszcze ładniejsza. Jest owadopylny, ale może być też samopylny. |
| OWOCE | Podłużna, jagoda o różnych odcieniach czerwonego koloru (zależnie od odmiany). Owoce mają duże walory dekoracyjne, tym bardziej, ze utrzymują się na roślinie przez całą zimę. W zimie są chętnie zjadane przez ptaki. |
| SIEDLISKO | Berberys Thunberga jest bardzo odporny na mróz i nie ma specjalnych wymagań co do gleby - rośnie prawie w każdych warunkach. Jest mało wrażliwy na zasolenie gleby, dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
| UWAGI | Najbardziej rozpowszechniona w Polsce jest odmiana "Atropurpurea". |
 |
