| RODZAJ | Śnieguliczka |
| GATUNEK | biała |
| RODZINA | Przewiertniowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Symphoricarpos albus |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie występuje od Kalifornii po Alaskę. Od dawna spotyka się ją jako roślinę uprawną lub zdziczałą w Europie Środkowej. W Polsce jest powszechnie uprawiana, czasami przejściowo dziczeje. |
| STATUS | Antropofit zadomowiony. |
| POKRÓJ | Krzew o wysokości 1-3 m, nagi. |
| LIŚCIE | Niebieskawozielone, okrągławoeliptyczne, ok. 4 cm długości, pojedyncze lub klapowane. |
| KWIATY | Różowo-białe, dzwonkowate, zebrane w szczytowe nibykłosy. Jest rośliną miododajną, kwiaty rozwijają się przez całe lato, dzięki czemu pszczoły mogą zbierać nektar przez długi okres. Mają drobny, 5-ząbkowy kielich, 5-łatkową, beczułkowatą i owłosioną wewnątrz koronę,1 słupek i 5 pręcików. |
| OWOCE | Charakterystyczne, białe, gąbczaste jagody. |
| OPIS | Gałęzie prosto wzniesione, cienkie, czworokanciaste. Młode pędy są owłosione. |
| SIEDLISKO | Roślina ozdobna. Często uprawiana w parkach, na skwerach i w ogródkach przydomowych. Szczególnie polecana jest na żywopłoty - dość dobrze znosi cięcie i zagęszcza się. Jest bardzo wytrzymała na mrozy oraz suszę i mało wymagająca w stosunku do gleby. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
| UWAGI | Inne nazwy: śnieguliczka białojagodowa. |
 |
