RODZAJ | Skrzyp |
GATUNEK | leśny |
RODZINA | Skrzypowate |
NAZWA ŁACIŃSKA | Equisetum sylvaticum |
WYSTĘPOWANIE | Rozpowszechniony w lasach całej Polski po regiel górny w górach. |
KŁĄCZE | Silnie i głęboko rosnące, mocno rozgałęzione i długo żyjące odgrywa istotną rolę w rozmnażaniu wegetatywnym. Wytwarza niewielkie bulwy spichrzowe, służące także jako organ rozmnażania wegetatywnego. Masa podziemnej części roślin może 100-krotnie przewyższać masę organów nadziemnych.
|
LIŚCIE | Zrośnięte w szerokie, duże pochwy, dołem zielone, górą brunatne, do połowy rozcięte. Na pędach zarodnikowych ząbki są trójkątne, tępe, zlepione w 3-6 łatek. Na pędach płonnych liście są lancetowate i ostre. Ząbki są biało obrzeżone.
|
OPIS | Pokrój - pęd zarodnikowy początkowo różny od pędu płonnego - niezielony i niski, po dojrzeniu zarodników
(co następuje w miesiącach kwiecień-maj) zielenieje, wydłuża się i rozgałęzia się. Po dojrzeniu i rozsypaniu zarodników
kłos zarodnionośny odpada. Pędy płone są jasnozielone, wiotkie. Zamierają zimą i nowe pędy nadziemne wyrastają
ponownie wiosną z kłączy.
Łodyga osiąga 1-5 mm grubości. Rynienkowata, o 10-18 żeberkach opatrzonych w dwa szeregi brodawek. Gałązki na pędach
płonnych liczne (ok. 12 lub więcej w okółku), rozgałęzione, na końcach zwisające w dół, z 4-5 żeberkami.
|
SIEDLISKO | Rośnie w żyznych, cienistych lasach liściastych. Pospolity.
|
WYSOKOŚĆ | 20 - 40 cm |
 |