| RODZAJ | Paprotka |
| GATUNEK | zwyczajna |
| RODZINA | Paprotkowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Polypodium vulgare |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Azji, Ameryce Północnej i w Europie. W Polsce roślina dość pospolita. Występuje na całym niżu i w Karpatach, gdzie jest bardziej pospolita, niż na niżu. |
| KOLOR | zielony |
| KŁĄCZE | Jasnobrunatne, czołgające się, pokryte bliznami i lancetowatymi lub szczeciniastymi łuskami o długości 3 - 4 mm po obumarłych liściach. Ma słodkawy smak. |
| LIŚCIE | Jasnozielone, pojedynczo pierzaste, z ogonkiem o tej samej barwie. Odcinki podłużne, na czubku zaokrąglone, u nasady rozszerzone, najczęściej zrośnięte ze sobą, o brzegu gładkim lub słabo piłkowanym. |
| OPIS | Liście płonne nie różnią się od zarodnionośnych. Zarodniki na spodniej stronie odcinków, zebrane w duże (2,5 mm), okrągłe, żółte kupki zarodni bez zawijki, ułożone w dwóch szeregach wzdłuż nerwów bocznych. |
| SIEDLISKO | Mchy, pnie drzew, pęknięcia skał niewapiennych. Dość częsta. |
| WYSOKOŚĆ | 10 - 60 cm |
| UWAGI | Duże kupki zarodni prześwitują przez listki. |
| Ochrona gatunkowa | chroniona |
 |
