| RODZAJ | Skrzyp |
| GATUNEK | gałęzisty |
| RODZINA | Skrzypowate |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Equisetum ramosissimum |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Azji i Europie z wyjątkiem ich północnych części oraz w Afryce z wyjątkiem jej części zachodniej.
W Polsce gatunek występuje głównie w dolinie środkowej Wisły. Poza tym znany z rozproszonych stanowisk na
Wyżynie Lubelskiej i Roztoczu, w dolinie dolnego Sanu oraz w dolinach innych rzek karpackich. |
| KOLOR | zielony |
| KŁĄCZE | Kłącze trwałe (zimujące), podziemne (na głębokości 0,6-1,6 m), bardzo rzadko z bulwkami magazynującymi skrobię. W części centralnej
obecny jest wąski przewód powietrzny. Podzielone na czarnobrunatne międzywęźla o długości 4-8 cm i grubości 7 mm.
W węzłach wyrastają liczne, wznoszące się ku powierzchni gruntu odgałęzienia. |
| LIŚCIE | Wyrastające okółkowo liście w liczbie zrastają się u nasady brzegami tworząc wokół łodygi zieloną pochwę liściową, w górze
nieco rozszerzoną. Na szczycie pochwy (od 1/3 jej długości) znajdują się wolne ząbki, w dołu czarnobrunatne,
na szczycie białawo obrzeżone. |
| OPIS | Wykształca pędy niezróżnicowane na płonne i płodne. Pędy nadziemne zielone, do 80 cm długości, płożące lub wzniesione,
nierozgałęzione lub rozgałęzione nieregularnie. Łodyga jest zielona, rozgałęziona nieregularnie lub wcale. Wewnątrz z szerokim przewodem powietrznym. Międzywęźla mają
po 3-10 cm długości i są żeberkowane. Między 6-26 wypukłymi, szorstkimi żebrami, znajdują się głębokie rowki.
Zarodnie zebrane są w zaostrzony zwykle na szczycie kłos z osią pełną. |
| SIEDLISKO | Rośnie nad brzegami wód, na łachach powstałych z piasków i żwirów. Dość często spotykany na siedliskach antropogenicznych. |
| WYSOKOŚĆ | 20 - 80 cm. |
 |
