RODZAJ | Wełnianka |
GATUNEK | pochwowata |
RODZINA | Ciborowate |
NAZWA ŁACIŃSKA | Eriophorum vaginatum |
WYSTĘPOWANIE | Występuje od niżu po piętro alpejskie w Europie, Ameryce Północnej i Azji, od strefy umiarkowanej aż po subpolarną. W Polsce występuje na niżu oraz w górach. |
STATUS | Gatunek rodzimy. |
KOLOR | biały |
KWIATOSTAN | kłos. |
LIŚCIE | odziomkowe o długich cienkich blaszkach na górnej stronie rynienkowate, na dolnej ostrogrzbieciste, szorstkie na brzegach,
najwyższe liście są znacznie krótsze łodygowe, bez blaszkowe, o silnie rozdętej pochwie i jest ich niewiele, z reguły dwa.
Od szeroko rozdętych pochw liściowych na łodygach pochodzi drugi człon nazwy zwyczajwowej - pochwowata.
|
OPIS | Łodyga prosto wzniesiona, wewnątrz pełna. Pęd dołem obły, w górze nieco trójkanciasty.
Kwiaty - na szczycie łodygi, w kącie najkrótszego liścia - tzw. podsadki - stoi jeden lub kilka kłosów zawierających kilkanaście
do kilkudziesięciu kwiatów. Kłosy są jajowate, o długości od 1 do 2,5 cm, zawierają kilkanaście do kilkudziesięciu kwiatów
z białosrebrzystymi i wełnistymi włoskami nitkowatego okwiatu. Przysadki kwiatowe podłużnie lancetowate,
zaostrzone; szare, białoszare lub srebrzyste, błoniaste, przejrzyste, jednonerwowe.
|
SIEDLISKO | Występuje na podtorfionych bagnach, w borach bagiennych, na torfowiskach wysokich.
|
OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - czerwiec. |
WYSOKOŚĆ | 30 - 90 cm |
UWAGI | Wełnianka pochwowata pełni ważną funkcję w renaturyzacji torfowisk (np. po przemysłowym wydobywaniu torfu), ponieważ stanowi jeden z pierwszych gatunków kolonizujących pozbawione roślinności obszary. Roślina ta tworzy odpowiednie warunki i mikroklimat umożliwiający rozwój innych ważnych roślin torfowisk, przede wszystkim mchów z rodziny torfowcowatych. |
 |